Β.Σ.: Σφάζαμε, παραμονή των Χριστουγέννων σφάζαν τα γουρούνια. Και ήταν ομαδική. Δηλαδή εμείς, στα γονικά μου ήταν μετά οι θείοι μου. Δηλαδή σφάζανε και την ημέρα που σφάζανε κάνανε τραπέζια και όποιος έσφαζε το χοίρο του, ήταν να έχει ένα μεζέ, κάτι για να φάνε. Και μετά πάλι την άλλη μέρα τα Χριστούγεννα που τους…
Β.Σ.: Δεν στολίζαμε. Πού να έχουμε λεφτά να πάμε να ψωνίσουμε και τέτοια. Εσύ τα στόλιζες; Ι.Μ.: Ναι. Εμένα ο μπαμπάς μου παιδιά ήταν πολύ προοδευτικός άνθρωπος. Του άρεσε να μας έχει με εκείνα τα λίγα που είχε ευχαριστημένα. Και πήγαινε στον κάμπο και έκοβε ένα δεντράκι τόσο, που μετά δεν έπρεπε και το έφερνε…
Εμείς δεν είχαμε φορεσιές και ντυνόμασταν ό,τι ρούχα της γιαγιάς είχαμε και πηγαίναμε στα σπίτια. Κάναμε μόνοι μας μουτσούνες, κάναμε δυο τρύπες και στα χείλη μια τρύπα. Και διασκεδάζαμε και πηγαίναμε στα σπίτια χορεύαμε και δεν μας γνωρίζανε. Περιμέναμε να κάνουμε αυτό. Όλα τα παιδάκια. Ακόμα και οι γονείς ντυνόντουσαν και πηγαίνανε στα σπίτια και…
Στους γάμους, καλούσαμε με όργανα την παραμονή, κάναμε τα ψιλοκούλουρα. Όχι όπως τα παραγγέλνουνε τώρα. Τα κάναμε εδώ, τα φουρνίζαμε! Το στόλισμα του γαμπρού και της νύφης με μαντινάδες, με όργανα και με κεράσματα παράλληλα. Και μετά από το μυστήριο στο τραπέζι και το γλέντι. Την δεύτερη μέρα άλλο γλέντι. Ως επί το πλείστον με…
Τι γινότανε όταν γιόρταζε κάποιος; Όταν γιόρταζε κάποιος, στις γιορτές τότε γινόντουσαν παρέες στα καφενεία. Δηλαδή πήγαινε αυτός που γιόρταζε, έβαζε 2-3 κιλά κρασί και μεζέ και αρχίναγε η παρέα, ήταν τα όργανα. Είχε οργανοπαίχτες πολλούς, επαγγελματίες που ζούσανε από αυτό. Όταν γινότανε η παρέα και μαζευόντουσαν πολλοί, γυρνάγανε σε αυτούς που γιορτάζανε. Δηλαδή, εμένα…
Ο γάμος… Στον γάμο τότε ήτανε τρεις μέρες. Δηλαδή γινότανε η στέψη, μετά όπου μπορούσανε στρώνανε και τρώγανε. Τη δεύτερη μέρα κάνανε σούπες και ξανατρώγανε και μετά πάλι γλέντι, λύρες… Καθίζανε στα καφενεία, πίνανε και όλο γλεντάγανε. Και την τρίτη μέρα πηγαίνανε στου κουμπάρου, ήταν τα έθιμα τέτοια, και γλεντίζανε στου κουμπάρου. Αλλά τα γλέντια…
Μπορείτε να μας πείτε πως γινόταν ένας γάμος εκείνα τα χρόνια; – Α, ένας γάμος. Ο γάμος γινότανε όχι όπως τώρα που πάμε στο Δημαρχείο και υπογράφουμε. Γινότανε με παπά και με κουμπάρο. Και ο γάμος γινότανε, το στεφάνωμα, όχι στην εκκλησία, παλιά. Στο σπίτι της νύφης. Όπως και τα βαφτίσια στο σπίτι του παιδιού…
Πώς ήταν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, αν στολίζατε; -Αν στολίζαμε χριστουγεννιάτικο δέντρο; Στολίζαμε. Πώς ήτανε; -Πώς ήτανε; Πηγαίναμε στο λόγγο και κόβαμε ένα κλαδί, είτε από πουρνάρι είτε από κυπαρίσσι και το στολίζαμε. Τί στολίδια βάζαμε; Α, ό,τι βρίσκαμε. Κυρίως από καραμέλες τα χαρτάκια. Διπλώναμε τις μπάλες από τα κυπαρίσσια, τα κάναμε σαν πεταλουδίτσες και τα…
Μετά ήταν το Πάσχα. Το Πάσχα τα ξέρετε τα έθιμα. Με τους Επιτάφιους. Κυρίως η εκκλησία έδινε πολύ χρώμα. Ήμασταν υποχρεωμένοι να πάμε στην εκκλησία. Και τις γιορτές, τη Μεγάλη Εβδομάδα. Και οι γιαγιούλες μας φωνάζαν, αυστηρές, «Τι κάνετε; Μην τρώτε! Νηστεία!» Που να ψήσεις αυγό; Αυγό απαγορευόταν 40 μέρες. Ούτε κρέας, ούτε αυγό. Πρώτα…
